Küçücük bir fotoğraf...Çeken makine için bir saniyelik zahmetsiz bir işlem.Peki ya benim için?Peki ya diğer insanlar için?Neler ifade ettiğini o basit makineye anlatabilir misin?Ben senin fotoğrafını elime aldığımda içimde bir bir kopup yere düşen parçalarımı makineyi geçtim kime anlatabilirim?
Sen bir fotoğraftın ilk zamanlarda...Sonra yavaş yavaş büyüdün içimde.Kelimelerle resmini çizmeye başladım.Çizdikçe yeniden keşfediyordum seni.Sen istediğin kadar kendini gizlemeye çalışsanda kelimelerde o kadar net gözüküyordun ki...Vücudundaki her bir pürüzü biliyordum kelimeler sayesinde.Sırtını okşarken dördüncü kaburganın altındaki beni.Her şeyi öğrenmiştim...
Aslında şu an yazarken ve düşünürken bile güzel geliyor farkında mısın?
Dördüncü kaburganın altındaki ben...
Senin vücudun üzerindeki ben...
Sendeki bir ben...
Sen ve ben...
İşte gerçekten bu bir aşk galiba...
Gerçekten harikaaaaaaa ötesi, manyak, dehşet birşey olmuş!Söyleyecek başka söz bulamıyorum =))aslında buluyorum da daha fazla yazmak istemiyorum üşeniyom... enough =)
YanıtlaSil